24. پیمان برادری میان مهاجر و انصار و نتایج آن
1) برقراری عقد اخوت بین مسلمانان توسط پیامبر خدا (صلیاللهعلیهوآله) و با هدف از بین بردن تبعیضهای نژادی و قومی- قبیلهای صورت گرفت.[1]
• (در حکایت: عرب بودند و خیلی اطمینان نبود که به خاطر قوم و فامیل و تیره درگیر نشوند. محمد صدایشان زد و دوتادوتا مهاجر و انصار را برادر خواند. فلانی! تو برادر فلانی هستی. کار اخوت که تمام شد، علی ناراحت بود و میگفت: من را با هیچکس برادر نکردی. محمد گفت: تو در دنیا و آخرت برادر من هستی.)[2]
2) اساساً اصل محتوای دعوت پیامبر خدا (صلیاللهعلیهوآله) اخوّت و برادری است و برقراری پیوند مشترک بر اساس ایمان و عقیده و اخوّت دینی در عوض خون و نژاد مشترک و تعصبات جاهلی[3]
• (در کلام رهبری: چطور همه این کارها مدبّرانه و هوشیارانه و با محاسبه صحیح انجامگرفته است؟ اول: ایجاد وحدت است. دوم: ایجاد اخوّت. (از بین بردن اشرافی گری و تعصبهای خرافی و غرور قبیلهای و ...))[4]
- ۹۵/۱۰/۱۷