29. مسجد ضرار
1) پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) با آوردن دین یکتاپرستی و آیینی با گذشت، کوشید طبق دستورات الهی انسان‌هایی شایسته و جامعه‌ای سالم تربیت کند. آن بزرگوار برای زدودن پلیدی شرک و وسوسه‌های شیطانی و بیماری‌های روحی از انسان، دشواری‌ها و مصیبت‌ها و نبردها را به جان خرید.
2) احساسات کینه‌توزانه و حسد، در جمعی از منافقان تحریک شد و به ادعای ایجاد معبدی برای عبادت سالخوردگان و بیماران در شب های بارانی، در مقابل مسجد قبا، دست به بنای مسجدی زدند و نزد رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) شتافتند و از او خواستند در آن مسجد نماز بگزارد تا به عمل آنها مشروعیت بخشد. از ان جا که رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) آماده ی حرکت به تبوک بود، پاسخ به درخواست آنها را به تأخیر انداخت و در بازگشت از این سفر وحی الهی نازل شد و او را از نماز گزاردن در آن مسجد نهی فرمود، زیرا این جایگاه، خود عاملی برای پراکنده ساختن مسلمانان و آسیب رساندنبه آنان به شمار می‌آمد و میان مسجدی که بر اساس تقوا و مسجدی که بر پایة آسیب رسانی به مسلمانان بنا شده بود، تفاوتی بسیار بود، به همین دلیل، پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) فرمان به تخریب و سوزاندن آن داد.[1]
- ۹۵/۱۰/۱۷