1) اتفاقاتی که پس از ولادت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) رخ داد:
· خاموش شدن آتشکده فارس
· وقوع زمین‌لرزه‌ای که سبب ویرانی دیر و صومعه شد.
· بت‌های نصب‌شده به رو، بر زمین فروریختند.
· هر معبودی که در کنار خدای عزوجل مورد پرستش قرار می‌گرفت، از جایگاهش برکنده شد.
· وجود این اتّفاقات و اوضاع عجیب، برای ساحران و جادوگران غیرقابل‌پیش‌بینی به شمار می‌آمد.[1]
1) قبل از بعثت نبوی، فساد و جور و ستم در جامعة شبه‌جزیره، ریشه دوانیده بود.
2) به‌جز برخی از افراد، هیچ‌کس حرکت و اقدام قابل‌توجهی در مسیر اصلاح جزیرة‌العرب انجام نداد.
3) از هشدارهای پیاپی یهودیان جزیرة‌العرب که مژدة ظهور مُصلح رهایی‌بخش بشر را همراه با رسالت آسمانی پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله)، به مردم آن سرزمین می‌دادند و اظهار می‌داشتند: «پیامبری ظهور می‌کند و بی‌تردید بت‌های شما را خواهد شکست»، می‌توان به غوطه‌ور بودن آن جامعه در فساد و تباهی استناد کرد.[1]
1. بشر از ابتدای حیات خاکی از نعمت نبوّت بهره‌مند بوده است.
2. همة انبیاء سنگ‌های بنای عظیم تمدّن توحیدی را چیدند.
3. جایگاه نبوّت به پیامبر خاتم حضرت محمد )صلی‌الله‌علیه‌وآله) رسید.
4. نتیجه: زحمات همة انبیاء الهی «تشکیل تمدن اسلامی» بود که در زمان پیامبر خاتم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به وقوع پیوست.[1]