تدبر به معنی «نگاه جمعی به هر چیز با لحاظ قبل و بعد آن» است. وقتی این لفظ برای قرآن کریم استفاده می شود، حاکی از وجود تدبیر و حکمت و شیوه‌ای ممتاز در چینش قرآن کریم است.
با اندکی تامل، می‌توان فهمید که تاریخ و وقایع زندگی اهل بیت نیز دارای نوعی تدبیر است و به همین دلیل فهم آن نیازمند تدبر خواهد بود. از این رو تدبر در سیره را می توان «نگرش روشمند و هماهنگ به سیره معصومان» دانست که ثمره آن عبارت است از:
1) پاسخ به بسیاری از شبهه‌ها،
2) پوچی جدایی نظریه جدایی از دین از سیاست
3) و حکیمانه داسنتن سیر هدایتی فعالیت‌های اهل‌بیت.
منبع: کتاب سیره تمدن ساز اهل بیت (حجت الاسلام الهی زاده)
- ۹۳/۰۶/۱۵