14. دعوت خویشان و نزدیکان
1) پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) برای دفاع از حقّانیت رسالت خود علیه مشرکان و کفّار به آیات قرآن استناد می‌کرد.
2) یکی از مؤثرترین اقدامات پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) تلاوت آیات قرآن کریم بود که در اعماق روح مردم اثر می‌گذاشت.
3) تلاوت آیات قرآن توسط شخص پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) سبب شد تا عده‌ای از مردم به دین اسلام گرویدند.
4) همین امر سبب افزایش نگرانی‌های مشرکان و کفّار شد.
5) بدین منظور برای جلوگیری مسلمان شدن مردم، مشرکان سعی بر جلوگیری ارتباط مردم با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) کردند.[1]
· (در کلام رهبری: کار مهم پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله): دعوت به حق و حقیقت و جهاد در راه این دعوت بود، در مقابلِ این دنیای ظلمانی خود، پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) هرگز دچار تشویش نشد.)[2]
· (در حکایت: گفته بودند هیچ‌کس حق ندارد به قرآن محمد گوش کند. سحر است، جادو است. ابوجهل و ابوسفیان، رفته بودند اطراف خانه‌ی پیامبر تا صدای او را که قرآن می‌خواند، گوشش کنند. نزدیک صبح بود که هوا روشن‌شده بود، همدیگر را دیدند. هرکدام دیگری را سرزنش کرد و قرار گذاشتند دیگر این کار را نکنند. فردا سحر بازهم دیگر را دیدند و بازهم سرزنش. خودشان قانون خودشان را می‌گذاشتند زیر پا.)[3]
6) بعد از سه سال و با نزول آیه «و أنذر عشیرتک الأقربین»[4]، دعوت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در ملاقات با خویشان و نزدیکانش علنی شد.[5]
7) (در حکایت: فامیل‌هایش را دعوت کرده بود تا حرفش را بزند. گفت: کدام‌یکی از شما‌ها به من کمک می‌کند؟ سکوت بود و سکوت که پسرکی پانزده‌ساله بلند شد. دوباره گفت. دوباره همان پسر. برای بار سوم بازهم همان پسر. بعد گفت: این پسر، علی، پسرعمو، وصی و جانشین من است. به حرف‌هایش گوش کنید و از او پیروی کنید. پچ‌پچ‌ها بلند شد... ابوطالب هم‌پشت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بود برای همین بیشتر به ابوطالب نگاه می‌کردند و به‌طعنه می‌گفتند: باید از این به بعد از پسرت حرف‌شنوی داشته باشی. هر چه او گفت، بگویی چشم.)[6]
- ۹۵/۱۰/۱۷