11. نمایی از شخصیت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، پیش از بعثت
1) پیروی از سنت ابراهیمی (علیهالسلام):
2) پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از قبل از بعثت پیرو دین و آیین حضرت ابراهیم (علیه السلام) بود.[1]
· (در کلام رهبری: ساخته‌وپرداخته شدن پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) تا ظرفی بشود که خدای متعال آن ظرف را مناسب وحی خود بداند، مربوط به قبل از بعثت است؛ لذا پیغمبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) که در جوانی به تجارت اشتغال داشت و درآمدهای هنگفتی از طریق تجارت به دست آورده بود، همه را درراه خدا صدقه داد و بین مستمندان تقسیم کرد. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) قبل از بعثت با مشاهده آیات الهی، روزبه‌روز پربارتر می‌شد تا به چهل‌سالگی رسید. دل او در چهل‌سالگی نورانی‌ترین دل‌ها، خاشع‌ترین دل‌ها، پرظرفیت‌ترین دل‌ها برای دریافت پیام الهی بود. وقتی به این مرحله از معنویت و روحانیت و نورانیت و اوج کمال رسید، آن‌وقت خدای متعال در‌های آسمان و در‌های عوالم غیبی را به روی او باز کرد، او فرشتگان را می‌دید، _فرشتگان_ با او سخن می‌گفتند، کلام آن‌ها را می‌شنید تا اینکه جبرئیل امین (علیه السلام) بر او نازل شد و گفت: اِقْرَأ یعنی سرآغاز بعثت.)
3) حتی قبل از بعثت نیز شهرت آن حضرت در امانتداری چندان بود که مردم مکه او را به محمدامین می‌شناختند.[2]
· (در حکایت: مسخره‌اش می‌کردند. می‌گفتند جادوگر! می‌گفتند دیوانه. از پشت‌بام خاک می‌ریختند روی سرش. ولی از ترسِ هم چیز‌های قیمتی‌شان را می‌بردند می‌دادند دست امین تا برایشان نگه دارد.)[3]
4) پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) قبل از بعثت و در سن نوجوانی به چوپانی کردن و خلوت کردن باخدا در بیابان‌ها مشغول بود.
5) پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) قبل از بعثت در غار حرا باخدای خود به راز و نیاز می‌پرداخت.
6) همه این اقدامات، آمادگی پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را جهت پذیرش وظیفه سنگینِ اداره جامعه افزایش داد.[4]